*باران بهاری*
***هوالخالق***
خواستم از تو بنویسم
اما....
گاهی زبان، به حرف دل گویا نمیشود.
گاهی حرف دل، باید در دل بماند تا خریدار داشته باشد.
دریاب این دل بی تاب را
اصلا بگیر این دل را و سیراب کن از عشقت
و نگه دار به رسم امانت تا روز حساب
آن زمان که نیاز به جرعهای عشق دارم برای رهایی از حُرم آتشی که خود برافروختهام.
آقایم، سرورم، مولایم...
***مقدمت گلباران***
پ.ن: گاهی فکر جایی میرود و قلم جایی و دل جایی دیگر....آنجا که تو فرمانش دهی.
"بخوان دعای فرج را به یاد خیمه سبز که آخرین گل سرخ از همه خبر دارد"
«اللهم عجل لولیک الفرج»