*باران بهاری*
برای کلاس امروز، خودم را آماده نکرده بودم. سر کلاس حس بدی داشتم چون مثل همیشه اعتماد به نفس نداشتم و نتونستم درست جواب بدم.
وقتی نتیجه یک هفته تمرین نکردن و آماده نبودن را دیدم و پشیمان شدم،
یاد روزی افتادم که در آن پشیمانی سودی ندارد.
وَلَوْ أَنَّ لِکُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِی الأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَأَسَرُّواْ النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ الْعَذَابَ وَقُضِیَ بَیْنَهُم بِالْقِسْطِ
وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ
و هر کس که ستم کرده اگر تمامی آنچه روی زمین است در اختیار داشته باشد (همه را از هول عذاب) برای نجات خویش میدهد، و هنگامی که عذاب را ببینند (پشیمان میشوند اما) پشیمانی خود را کتمان میکنند (مبادا رسواتر شوند) و در میان آنها به عدالت داوری میشود و ستمی بر آنها نخواهد رفت.
(آیه 54- سوره مبارکه یونس)
"بخوان دعای فرج را به یاد خیمه سبز که آخرین گل سرخ از همه خبر دارد"
«اللّهم عجل لولیک الفرج»