*باران بهاری*
مدتی است در این فکرم که چرا مینویسم؟
برای که؟ رضای "خدا" یا "خلق خدا" یا "دل خودم"؟
اصلاً این نوشتهها سودی هم به حال کسی دارد؟
یا ممکن است زیانی به کسی برساند؟
میخواستم "باران بهاری" را برای همیشه فراموش کنم؛ اما از آنجا که هدفم چیز دیگری بود از نوشتن، ترجیح دادم نظر خوانندههای خاموش را بدانم و بعد تصمیم بگیرم.
حدود سه ساله که اینجام و آمار بازدید از روزی سه-چهارتا در روزهای اول، رسیده است به بالای 50 و گاهی هم بالای 100 تا در روز.
اما دریغ از یکی-دو کامنت مفید که به من بفهماند این وبلاگ مفید است یا مضر؟
نجوای بهاری: ای که مرا خواندهای...راه نشانم بده
"بخوان دعای فرج را به یاد خیمه سبز که آخرین گل سرخ از همه خبر دارد"
«اللّهم عجل لولیک الفرج»